فرصت رشد

گاها اخبار بسیار زیادی در رابطه با موفقیت های بزرگ ایرانیان مقیم کشورهای اروپایی یا آمریکا می شنویم. برخی از این اخبار چنان پررنگ اند که شنونده باید حتما از این که یک ایرانی دیگر در خاک یک کشور دیگر و با امکانات آن کشور دست به یک عمل خارق العاده زده است، به خودش افتخار کند.

اول این که در کشورهای اروپایی و در واقع در فرهنگ جوامع غربی، «فرصت رشد» به همگان به صورت یکسان داده می شود و اگر خود شخص بخواهد و برای رشدش تلاش کند، در کوتاه مدت هم میتواند مدارج بسیار عالی را طی کند یا جوایز متعدد علمی، ورزشی، فرهنگی یا ادبی بگیرد. دیدن رئیس بانک HSBC در این کشور که یک «زن باحجاب» و «عربستانی الاصل» است یا رئیس دپارتمان و استاد دانشگاه که در «مراکش» ، «تایلند» یا «آرژانتین» به دنیا آمده اند، اصلا عجیب نیست.

مهم تر از همه این که همه افراد این جامعه در خدمت یک سیستم هستند که آن سیستم هیچ تفاوتی بین «رنگ، نژاد، زبان، مذهب یا سایر پارامترهای قراردادی ما» نمی گذارد. آن چه این سیستم به آن ارزش میدهد شامل جدیت، صداقت، صمیمیت و تلاش در اجرای مسئولیت محوله به نحو احسن است و همواره راهکارهای تشویقی بسیار بیشتری هم برای انجام صحیح کارها برای همه افراد شاغل در آن سیستم در نظرگرفته است.

با این اوصاف اساسا نمیدانم چرا هر چند وقت یکبار، باید شاهد تیترهای خبری زرد «یک ایرانی برنده جایزه ... شد» باشیم.