مترجم خائن است

متن اصلی 

In a world where no one is compelled to work more than four hours a day, every person possessed of scientific curiosity will be able to indulge it, and every painter will be able to paint without starving, however excellent his pictures may be. Young writers will not be obliged to draw attention to themselves by sensational pot-boilers, with a view to acquiring the economic independence needed for monumental works, for which, when the time at last comes, they will have lost the taste and capacity. Men who, in their professional work, have become interested in some phase of economics or government, will be able to develop their ideas without the academic detachment that makes the work of university economists often seem lacking in reality. Medical men will have the time to learn about the progress of medicine, teachers will not be exasperatedly struggling to teach by routine methods things which they learnt in their youth, which may, in the interval, have been proved to be untrue.

تورکی آذری

گؤنده دورد ساعات دان آرتیق ایشلماقا گرک اولمیان دونیادا، کیمسه اوز آراشدیرماق قوه سینه گوونه رک، راضی قالا بیلر. رسام گون چورکینی دوشونمه دن، راحاتجاسینا یارادا بیلر. ارگن یازیچی لار، یوکسک درجه لی یازیلارین، یازیچی لیق و درین دوشونجه قوه سینی الدن وئرن زمان؛داها توخلوق و خوشلوق زمانینا بیراخمادان دیرسیز یازیلارلا باشقالاریندان اعتیبار الماقی دوشونمییب، اونلاری کنارا بیراخا بولل لر.

اؤز ایشلری و گوجلرینن آرتیق اکونومیک و دویغوسال ایشلری دوشونن امکچی لر، بیلیم سل ساواد و بیلیم اولماسینان اذیت چکمه دن، اؤز فیکیرلرینی اورتایا قویا بولل لر.
بو بیلیم سیزلیق هممشه بیلیم سل اکونومیست لری، گرچک لردن اوزاق سالمیشدیر. بویله جه دوقتورلار داها آرتیق اؤز بیلگی لرینی گنیشدیرماقا زامان آییریب، اویرتمن لر ایسه گئچن زمانلاردان قالمیش یالنیش بیلگی لری، اوخوماق و دوشونماق فرصتی اولمادان، گلن نسیل لره اویرتماقین زوروندا قالمیاجاقلارمیش.

فارسی

در جهانی که هیچ کس مجبور نباشد بیش از چهار ساعت در روز کار کند، فردی که از کنجکاوی علمی برخوردار باشد، قادر خواهد بود این میل خود را ارضا کند. نقاش می‌تواند بی‌آنکه درگیر گرسنگی باشد، به نقاشی بپردازد. نویسندگانِ جوان نیازی ندارند با نوشتن مطالب عامه‌پسند توجه عمومی را برانگیزند و آثار جدی خود را به زمان بی‌نیازی اقتصادی موکول کنند؛ چون در آن زمان دیگر قریحۀ لازم برای این کار را از دست داده‌اند. افرادی که در کار حرفه‌ایِ خود به امور اقتصادی و دولتی علاقه‌مند شده‌اند، می‌توانند ایده‌هایشان را بدون انزوای دانشگاهی مطرح سازند. این انزوا اقتصاددانان دانشگاهی را از واقعیت دور می‌سازد. پزشکان زمان کافی برای آموختن پیشرفت‌های این دانش را خواهند داشت و معلمان نیازی ندارند که از طریق روش‌های مرسوم، آنچه را در جوانی آموخته‌اند، به دانش‌آموزان بیاموزند؛ آن‌هم چیزهایی که با گذشت زمان، نادرستی آن‌ها به اثبات رسیده است.

و ترجمه و تبدیلی که من بعد از نوشتن متن تورکی از روی آن به انگلیسی برگرداندم (بدون داشتن متن اصلی)

In the world with no more than four hours of work, any curiosity power would be free to satisfy. The painter, free from understanding his daily expenses, would freely draw and paint his imaginations. Young authors, free from writing a useless piece of writing for earning audience and impress public society, would freely write their masterpiece and avoid postponing them to their famous and richness days, as their imaginative power lost by the that time. Academics, free from academic insularity, would freely deal with economic issues, as academics always blind to see the truth, because of that poor knowledge of dealing with the truth.
In the such world, physicists would able to improve their knowledge and develop it freely. Tutors would have time to prevent themselves from teaching materials which their inaccuracy proved through time passing.